انديشه اداره كلاس مثبت
روش درست آموزش كودكان، به درستي با رفتار درست با شهروندان مشابه است. ما يك انديشه داريم . آرزوي ما، درباره مدارسي است كه در آنها با نوجوانان، با احترام رفتار مي كنند و فرصت هايي براي يادگيري مهارتهايي كه آنها براي زندگي توأم با موفقيت خود نياز دارند، فراهم مي شود. اين انديشه، در مورد مدرسه هايي است كه بچه ها هرگز تجربه تحقير به هنگام شكست را نداشته باشند، و در عوض با فرصتهاي يادگيري كه از اشتباه هاي خود در يك فضاي ايمن به دست مي آورند، احساس قدرت كنند. در اين مدرسه ها، خطا و اشتباه پذيرفته مي شود و به مثابه يك فرصت يادگيري مورد توجه قرار مي گيرد. اين، انديشه اي است در مورد مدرسه هايي كه در آنها، دانش آموزان احساس همكاري را توأم با رقابت صحيح فرا مي گيرند. در اين مدرسه ها، معلمان و دانش آموزان، براي حل مسائل، با هم تشريك مساعي دارند. اين انديشه، درباره دانش آموزان و معلماني است كه به يكديگر كمك مي كنند تا محيطي خلق كنند كه در آن روح هيجان براي زندگي و يادگيري بدمد، براي اينكه ترس و احساس هاي بي كفايتي و نااميدي ديگر نتواند بخشي از محيط يادگيري آنان باشد و در نهايت، نتيجه اين است كه يك سامانه آموزشي موفق كه نوجوانان را پرورش مي دهد و به آنها مهارتها و نگرشهايي مي دهد، پديد خواهد آمد. اين سيستم مدرسه اي به آنها كمك خواهد كرد كه فقر شادي نداشته باشند و به مثابه عضوي از افراد جامعه ، مشاركت داشته باشند. معلمان و دانش آموزان عضو اين سامانه مي دانند كه انديشه پديد آمدن چنين مدرسه هايي، بر پايه روشهايي مبتني بر احترام متقابل استوار است.
لازمه احترام متقابل اين است كه بزرگترها، بچه ها را به عنوان انسان و افرادي منحصر به فرد ببينند. در اين سامانه معلمان، كساني هستند كه دانش آموزان را به عنوان موجوداتي زنده درك كنند و با آنها به عنوان روباتهايي خشك و بي روح رفتار نكنند. در واقع معلمان نبايد به دنبال اين باشند كه فقط دانش آموزان را كنترل كنند و آنها را تحت نفوذ داشته باشند. در پژوهشي كه ما انجام داديم معلمان دانش آموزان را به عنوان منابع ارزشمندي مملو از ايده ها و مهارتهاي گرانبها ديدند.
احترام متقابل خياباني دو طرفه است، اين مفهوم،  نوجوانان را دعوت مي كند كه بزرگسالان خود را به عنوان انساني قبول كنند. بزرگسالان نيز نياز به پرورش و تشويق دارند و حتماً  مي توانند، به اين تشويق و پرورش، در احترام متقابل- به عنوان يكي از راهكارهاي تربيتي- نائل شوند. شرايط براي احترام متقابل، وقتي پديد مي آيد كه معلمان اجازه درگير شدن با روشهايي را بدهند كه مي توانند همراه با دانش آموزان به يكديگر گوش دهند و هر دو طرف يكديگر را جدي تلقي كنند؛ با يكديگر در جهت حل مشكلات كار كنند و براي بهره وري، همه، هر نوع كاري را انجام دهند. در شرايط احترام متقابل، با دانش آموزان به عنوان سرمايه هايي كه براي مشاركت، قابليت فراواني دارند، رفتار مي شود. معلمان وقتي كه مهارتهاي همكاري و مشاركت را ياد مي دهند، مجبور نيستند، همه كاره باشند. اين معلمان، به دانش آموزان خود اجازه مي دهند كه به آنها در امر ياددهي- يادگيري كمك كنند. اين، معلمان حق ندارند وقتي كه همه دانش آموزان با احترام با يكديگر كار مي كنند، آنها و كلاس دررا به صورت يكطرفه كنترل كنند.
به وجود آوردن مديريت مثبت در كلاس درس،  هم جريان ساختن مسيرهاي گوناگون يك رودخانه پرخروش و آسيب زاست. اين جريان سازي، شامل به وجود آوردن شرايط مراقبت بر پايه مهرباني، صلابت، بزرگي و احترام متقابل است.