راهکارهایی برای تربیت فرزندان
راهکارهایی برای تربیت فرزندان
توصیه های کاربردی
1- درک رفتار کودک:در اکثر کودکان حس قوی استقلال و عدم وابستگی وجود دارد. این حس در بسیاری موارد تاثیرات مثبت هم به دنبال دارد، زیرا افرادی که مستقل هستند از قاطعیت و اعتماد به نفس بالاتری برخوردار هستند. اما در مواردی که این احساس خیلی شدید باشد کودک را به سمت خودسری، سرکشی و جسارت می برد. مهم این است در حالی که جنبه های مثبت این رفتار را تقویت می کنید، جنبه های منفی آن را بر خود کودک و دیگران کاهش دهید.
2- احساس زیربنایی و زمینه ای را در کودکتان جستجو کنید:
اگر کودک شما نسبت به خواهر کوچکترش خشم نشان می دهد و او را کتک می زند، وی را تشویق کنید خشم و حسادت خود را به روش بی ضررتری نشان دهد.
3- به جای دستور دادن به وی قدرت انتخاب دهید:
تصمیم گیری به کودک امکان اختیار می دهد، ولی فرمان دادن باعث جنگ قدرت میان او و شما می شود. از آنجا که کودکان هنوز آنقدر توانایی شناختی ندارند که همه اطلاعات را با هم پردازش کنند، به جای دستورهای زنجیره ای، این دستورها را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید. دستورهایی به او بدهید که واضح و اختصاصی باشد. دلیل و منطق دستورها را برای کودک توضیح دهید. راه مؤثر آن است که اول دستورها را توضیح دهید و بعد دستور را اعلام کنید. مثلاً: مادربزرگ اینجا می آید و او خانه مرتب را دوست دارد، پس لطفا الآن اسباب بازی هایت را جمع کن.
4- زمانی را برای آماده شدن اختصاص دهید:
اگر قرار است شب به مهمانی بروید، از قبل و به طور اختصاصی به او بیاموزید که از وی انتظار دارید چگونه رفتار کند. اجرای نقش به صورت بازی می تواند کودک را برای موقعیت های دشوار آماده کند.
5- تا حد امکان اجازه دهید پیامدهای طبیعی رفتار کودک رخ بدهد؛
بیش از حد او را نجات ندهید. اگر فرزند شما مسؤولیت اعمال خود را به عهده نمی گیرد، لازم نیست شما به جای او همه کارهایش را اصلاح کنید. مثلاً اگر حوله خیسش را پس از استحمام برای خشک شدن آویزان نکرده، خودش روز بعد با حوله خیس مواجه می شود. اگر لباس هایش را پس از برگشتن از مدرسه سر جای خود نگذاشته، به صورت طبیعی فردا برای یافتن آنها دچار مشکل خواهد شد و با تأخیر به مدرسه خواهد رسید. اگر قرار باشد همیشه به جای کودک کارهای نیمه تمام او را به پایان برسانید، حس مسؤولیت پذیری او کاهش می یابد.
6- در مواقع لزوم محکم باشید:
اگر قرار است کودک شما قانون یا دستوری را انجام دهد، در خصوص انجام آن قاطعیت داشته باشید. مثلاً اگر کودک اصرار دارد هنگام عبور از خیابان دست شما را رها کرده و بدود و در این خصوص پافشاری می کند، محکم دست را بچسبید و نگه دارید، در حالی که خطرات این کارش را توضیح می دهید.
7- کودک خود را در آغوش بگیرید و محبت خود را به نشان بدهید: کودکانی که پرخاشگرانه و نامتناسب رفتار می کنند، از در آغوش گرفتن و بغل کردن به روش محبت آمیز سود می برند. این روش به آنها فرصت می دهد احساسات حبس شده خود را از طریق اشک رها کنند.
8- محیط را تغییر دهید:
بیشتر اوقات ایجاد تغییر در محیط آسانتر از تغییر رفتار کودک است: اگر کودک شما پیوسته وسایلی را از کمد بیرون می آورد، در کمد را قفل کنید. اگر وسایل تزئینی جلوی تلویزیون را جابجا می کند، جای آنها را عوض کنید.
9- راههای جایگزین بهتر و قابل قبول تری را پیدا کنید:
به رفتار کودکتان تغییر جهت دهید:
به صورت مستقیم نگویید این کار را انجام نده بلکه به او بگویید در عوض کجا می تواند این کار را انجام دهد.
10- تعارضات موجود را به صورت دو طرفه و مشارکتی حل کنید:
درباره تعارضاتی که با کودک دارید، صحبت کنید. نیازهای خود را مشخص نمایید و از وی برای پیدا کردن راه حل کمک بخواهید. قوانین را با هم مشخص کنید و جلسات خانوادگی تشکیل دهید.
11- انتظارهای خود را تعدیل کنید:
بچه های کوچک احساسات و نیازهای شدیدی دارند. آنها به طور طبیعی پر سر و صدا، کنجکاو و نامرتب، کم طاقت، پرتوقع، فراموشکار، ترسو، خود محور و سرشار از انرژی هستند. سعی کنید آنها را همانطور که هستند بپذیرید.
12- خنده و شوخی را جایگزین شدت عمل کنید:
اگر کودک شما از دست شما عصبانی است، او را تشویق کنید خشم خود را از طریق یک بازی جنگی به شما نشان دهد. خنده کمک می کند، خشم و احساس ناتوانی وی تخفیف یابد.
آخرین و مهم ترین نکته اینکه زمانی را برای خودتان در نظر بگیرید: در زمانی که شرایط برای شما قابل تحمل نیست، اتاق را ترک کنید و برای کسب مجدد آرامش و قضاوت صحیح هر کاری لازم است انجام دهید. تلفن به یک دوست، گریه کردن، دوش گرفتن و... قطعا می تواند کمک کننده باشد
- مشخصات
- دانلود
نظرات خود را اینجا بنویسید
