فرهنگ معماری در مملکت ایران
فرهنگ معماری در ایران
شیوه‌های هفت‌گانه معماری ایران :
1-پارسی : از آغاز امپراتوری پارسیان تا اندکی پس از حمله اسکندر در ایران و کشورهای نزدیک آن رواج داشته و به روزگار هخامنشی به اوج پختگی خود رسید و شاه کارهایی چه در پارس و چه در بیرون آن پدید آورده است .
2- پارتی : به روزگار اشکانیان و ساسانیان و تا چند گاهی پس از اسلام رواج داشته است .
3-خراسانی : اندکی پس از ظهور اسلام پای گرفته و در روزگار صفاریان، سامانیان و حتی غزنویان و تا ظهور دیلمیان در سراسر سرزمین‌های خاوری اسلامی معمول بوده است .
4- رازی : با ظهور آل زیار پای گرفت هم به روزگار آل بویه، سلجوقیان، خوارزم شایان و اتابکان رواج داشته و تا اندکی پس از حمله مغول در سراسر ایران آن روز و کشورهای همسایه پاینده مانده است .
5-آذری : در روزگار ایلخانان (جانشینان چنگیز که در ایران فرمانروایی داشته‌اند) پدید آمد تا زمان تیموریان، ترکمانان آق قویونلو و قره قویونلو ادامه داشته است .
6- اصفهانی : اندکی پیش از صفویان (اواخر عمارت ترکمانان قره قویونلو) جای شیوه آذری را گرفته به روزگار صفویان، افشاریان، زندیان و قاجاریان رایجی بوده و تا سده سیزدهم هجری ادامه داشته است .
تراشه‌های موجود از معماری ایران از قرن 6-4 پیش از میلاد عمدتاً اقتباس از بقایای موجود کاخ- معبدهای پاسارگاد ، شوش و پرسپولیس است که نشان دهنده اختلاطی از نفوذ معماری مصر و یونان است. رسوم سنتی ساختمان آشور در معماری ایران ، ساخت و ساز بر روی توده های خاک‌ریزی یا سکوها (که البته در این زمان، از طریق پلکان‌های سنگی زیبا و پر هیبت که با مقادیری از حیوانات و همراهان پادشاه مزین گشته است قابل دسترسی می‌باشد ) و کاربرد تزئینات برجسته در مقیاس بزرگ و آجرهای لعابی، رنگی و درخشان مشاهده نمود.
ب ) کاخ داریوش :
کاخ داریوش در سال 521 پیش از میلاد ساخته شد . این کاخ به وسیله دو پلکان به یک پیشخوان ستون‌دار منتهی می‌شود واز طریق آن وارد تالار مرکزی می‌شود.
ج ) مدخل مرکزی کاخ داریوش :
دید دیگری از قرنیز به سبک مصریان که در لغاز درب نشان داده شده است . یک دال سنگی با نقوش حکاکی شده از پادشاه به همراه خدمتکارش که چتری را بر سر او گرفته است .
د ) نمای اصلی کاخ داریوش :
کاخ از طریق رشته‌ای از پلکان‌ها، در دو طرف یک تراست، قابل دسترسی بود که از طریق یک ایوان به درب ورودی می‌رسند. این درب دارای بر نیسی حکاکی شده و نی چین بود که مشابه درب‌های معابد مصریان پیش‌ازاین بود .
پلان کاخ داریوش :
یک تالار مرکزی (آپادانا ) که مشتمل بر 16 ستون بود و توسط اتاقک هایی کوچک‌تر احاطه شده ، برج‌هایی در چهار گوشه بنا شده ممکن است حاوی اتاق‌های نگهبانی و پلکان‌ها بوده باشند.
کاخ خشایارشاه :
کاخ‌های داریوش (فرمانروایی 486 تا 522 قبل از میلاد ) و پسرش خشایارشاه (فرمانروایی 465 تا 486 پیش از میلاد) عملکردی دوجانبه ، هم به عنوان مساکن سلطنتی و هم به عنوان معبد داشتند . مجموعه‌ای از تالارها و اطاق‌های کاخ عملکرد مسکونی را برای پادشاه و یک کاخ نیز برای فرمانروایی و مقر حکومتی پادشاه بود .
پلان، آپادانای خشایارشاه (سال 485 پیش از میلاد ) کاخ بر روی سکویی بنا شده بود که توسط دو رشته پلکان قابل دسترسی بود یک ایوان باز که متشکل از 12 ستون بود ، در جلوی دو درب ورودی قرار داشت که به آپادانا منتهی می‌شد .
1- تحلیل تخت‌جمشید :
یکی از شاهکارهای معماری ایران در دورة هخامنشی بنای عظیم تخت‌جمشید است . این بنا را داریوش بزرگ در حدود سال 520 قبل از میلاد به آغاز کرده و در حدود یک قرن به طول انجامید ، بخش قابل توجه تخت‌جمشید پی سنگی عظیم 139 هزار مترمربعی بود که چهارده متر از سطح بیابان ارتفاع داشت ، در گرداگرد این پی یک دیوار سنگی با روبندی و با ارتفاع پانزده متر سربرآورده بود، دسترسی کاخ از راه پلکان با عظمتی مسیر است که از فتح بیابان تا دروازه ورودی به نام " دروازة ملل " امتداد دارد ، در دو طرف این دروازه ورودی دو گاو نر از سنگ آهک تراش خورده به ارتفاع 5.5 متر قرار دارند و نیز مجموعه‌ای از ستون‌های 18 متری که زمانی حامل سقفی بودند . ابعاد کاخ آپادانا در حدود 16٬723 مترمربع بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین ساختمان در بنای تخت جمشید است .
خلاصه ویژگی معماری پارسی :
1. نظام حکومتی : متمرکز و رهبری واحد و مقتدر .
2. نظام اقتصادی : قوی و دارایی ذخایر مالی .
3. نظام مذهبی : اطاعت از اهورامزدا، خدایان سه‌گانه و اطاعت از پادشاهان.
4. استفاده از هنرها و فنّاوری‌های دیگر ملل تابع و ترکیب و اختلاط آن هنرها باهنر و تفکر ملی و بومی .
5. طراحی و ترکیب تالار و لیوان‌های ستون‌دار .
6. پاک تراش کردن و اتصال آن با به بست های فلزی.
9. ایجاد پوشش مسطح با استفاده از تیرهای چوبی و ستون در تالارها و ایوان ها .
10. استفاده از خشت خام در داخل دیوارهای قطور و باربر .
2) شیوه پارتی :
از ویژگی‌های معماری پارتی استفاده از مصالح سنگ (تراشیده، کلنگی، لاشه) و خشت خام در بدن و پوشش بنا می‌باشد، از انواع ملات های به‌کاررفته در این دوران گچ نیم پز ، ملات گیر چارو(قیر چارو) و ساروج است . ملات اخیر از ترکیب آهک، رس ، خاکستر و لویی تهیه و در سازه هایی از بنا که با رطوبت سروکار داشتند مصرف می‌شد .
* در مجتمع‌های پارتی ساسانی ، ایوان و گنبدخانه به عنوان فضای فضای محور اصلی بنا تلقی می‌شد، و اتاقها ، راهروها و ایوانچه هایی در اطراف یک حیاط مرکزی قرار می‌گرفت.
* از اندود گچ همراه با ذهنیات گچ‌بری در نماسازی خارجی بنا استفاده می‌شد .
* در شیوه معماری پارتی و تمامی دوره‌های اسلامی بناها درون‌گرا هستند .
* در کف سازی داخل اتاقها از ترکیب گچ و درصد مشخصی از شیره آهک و خاک رس استفاده می‌شد .
* برای اولین بار در جهان استفاده کردن از گنبد که وسعت قابل توجهی را به یک طرح پوشانید در شیوة پارتی گرفته می شد .
* طاق و قوس و گنبدهای اجراشده در ایران برخلاف مصر و برخی از اراضی بین‌النهرین غالباً به شکل تخم‌مرغی بود و از شکل دایره جداً خودداری می‌کردند .
2-نظام اقتصادی : ناپایدار و غیرثابت
3- نظام مذهبی : پرستش خدایان سه‌گانه و گاهاً قدرت گرفتن یکی از خدایان در برخی از مناطق
4- استفاده از انواع کاخ‌های مازه‌دار و گنبد
5- استفاده از سنگ‌های پاک تراش بدون ملات بر برخی از بناها
6- استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ در ساختار بنا و سازهای آن
7- اختلاط هنر بومی با هنرهای یونانی و رومی
2- نظام اقتصادی : پایدار و قوی
3- نظام مذهبی : رسمیت مذهب زرتشتی و رشد مسیحیت
4- استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ در سطح وسیع
5- ساخت معابد و چهارطاقی های کشیده در سراسر ایران
3 ) شیوه خراسانی :
اندکی پس از ظهور اسلام پای گرفته و در روزگار صفاریان، سامانیان و حتی غزنویان و تا ظهور دیلمیان در سراسر سرزمین‌های خاوری اسلام معمول بوده است .
که این شیوه تا قرن سوم و حتی چهارم (ه ق) در پاره‌ای از نقاط ایران بود .
خلاصه شیوه معماری خراسانی :
1- نظام حکومتی : نیمه متمرکز
2- نظام اقتصادی : خودجوش مردمی
3- کثرت در ساخت مسجد
4- پرهیز از گستردگی (طول و عرض) ، ]متناسب با میزان جمعیت، مردم واری [
5- پرهیز از ارتفاع (واحد مقیاس انسانی)، مردم واری
6- استفاده از مصالح بوم آورد
7- ساده‌سازی در بنا
4 ) شیوه آذری :
در این زمان بناها را با خشت پخته یا خام و سنگ لاشه یا کلنگی باشتاب و بدون نما می‌ساختند ، نمای بیرونی و برونی آن فداکاری‌ها فهرستی از آجر یا اندود گچ می پوشاندند ، کم‌کم آجر معمولی جای خود را به سفال نقشین و کاشی لعابدار، به گره سازی آجری و آجر و کاشی در هم به نام معقلی و کاشی معرق معمول شد (پیش از آن هم معمول بود ولی در مقیاس کم) گچ‌بری، اندود گچ و نقاشی روی گچ در نمای ساختمان‌ها در سطحی گسترده‌تر رایج گردید .
* این شیوه پس از حمله مغول و زمان ایلخانان پدید آمد و تا ظهور دولت صفوی رواج داشت.
خلاصه ویژگی‌های شیوة آذری :
1- نظام حکومتی : متمرکز (دیکتاتوری خارجی) به خاطر حمله مغول
2- نظام اقتصادی : قوی
3- نظام مذهبی و اجتماعی : سلطه همراه با خشونت
4- مقیاس‌ها گسترده‌تر، پلاان‌ها متنوع‌تر و کاربردها بیشتر
5- استفاده فراوان از تزیینات گچ‌بری شده، سفالینه در نمای خارجی و داخلی
6- ابداع کاشی هفت رنگ
5 ) شیوه اصفهانی :
کاخ خورشید :
پس از دوره صفویه - در زمان حکومت نادرشاه افشار - این عمارت بنایی هشت‌ضلعی و دو طبقه است که بر سکویی که مقدار استوار گردیده است. نمای خارجی کاخ از سنگ‌های مرمر قهوه‌ای رنگی است که نقوشی شامل کل، گیاهان، پرندگان و میوه‌های بومی و غیر بومی مانند موز و آناناس دارد که نشانه فتح هندوستان است .
ارتفاع این بنا 18 متر است، چهار ایوان در جهات اربعه از طریق چهار دهلیز به تالار مرکزی متصل می‌شود، این کاخ مجموعاً دارای 12 فضای اطاق مانند می‌باشد ، ضمناً دارای یک تالار مرکزی زیرزمینی است .
نمای داخلی بنا تماماً گچ‌بری شامل مقرنس‌کاری و تزیینات اسلیمی است .
این کاخ به دلیل قرار گرفتن در سده سیزدهم به شیوه اصفهانی بنا گردیده است .
خلاصه شیوه اصفهانی :
1- نظام حکومتی متمرکز و مقتدر
2- نظام اقتصادی قدرتمند
3- نظام مذهبی و اجتماعی حاکمیت تشیع
4- سادگی در پلان و طرح (مربع و مستطیل یا هندسی شکسته
5- استفاده از انواع پوشش‌ها ( طاق ، ، ، طاق بندی ، گنبدهای دو پوسته و ... )
6- استفاده از گچ‌بری های گسترده به ویژه خشت هفت رنگ
7- نسبت به ساخت بناهای مذهبی مانند مسجد ، حسینیه ، سقاخانه و …
شیوه‌های هفت‌گانه معماری ایران :
1-پارسی : از آغاز امپراتوری پارسیان تا اندکی پس از حمله اسکندر در ایران و کشورهای نزدیک آن رواج داشته و به روزگار هخامنشی به اوج پختگی خود رسید و شاه کارهایی چه در پارس و چه در بیرون آن پدید آورده است .
2- پارتی : به روزگار اشکانیان و ساسانیان و تا چند گاهی پس از اسلام رواج داشته است .
3-خراسانی : اندکی پس از ظهور اسلام پای گرفته و در روزگار صفاریان، سامانیان و حتی غزنویان و تا ظهور دیلمیان در سراسر سرزمین‌های خاوری اسلامی معمول بوده است .
4- رازی : با ظهور آل زیار پای گرفت هم به روزگار آل بویه، سلجوقیان، خوارزم شایان و اتابکان رواج داشته و تا اندکی پس از حمله مغول در سراسر ایران آن روز و کشورهای همسایه پاینده مانده است .
5-آذری : در روزگار ایلخانان (جانشینان چنگیز که در ایران فرمانروایی داشته‌اند) پدید آمد تا زمان تیموریان، ترکمانان آق قویونلو و قره قویونلو ادامه داشته است .
6- اصفهانی : اندکی پیش از صفویان (اواخر عمارت ترکمانان قره قویونلو) جای شیوه آذری را گرفته به روزگار صفویان، افشاریان، زندیان و قاجاریان رایجی بوده و تا سده سیزدهم هجری ادامه داشته است .
- شیوه پارس :
تراشه‌های موجود از معماری ایران از قرن 6-4 پیش از میلاد عمدتاً اقتباس از بقایای موجود کاخ- معبدهای پاسارگاد ، شوش و پرسپولیس است که نشان دهنده اختلاطی از نفوذ معماری مصر و یونان است. رسوم سنتی ساختمان آشور در معماری ایران ، ساخت و ساز بر روی توده های خاک‌ریزی یا سکوها (که البته در این زمان، از طریق پلکان‌های سنگی زیبا و پر هیبت که با مقادیری از حیوانات و همراهان پادشاه مزین گشته است قابل دسترسی می‌باشد ) و کاربرد تزئینات برجسته در مقیاس بزرگ و آجرهای لعابی، رنگی و درخشان مشاهده نمود.
ب ) کاخ داریوش :
کاخ داریوش در سال 521 پیش از میلاد ساخته شد . این کاخ به وسیله دو پلکان به یک پیشخوان ستون‌دار منتهی می‌شود واز طریق آن وارد تالار مرکزی می‌شود.
ج ) مدخل مرکزی کاخ داریوش :
دید دیگری از قرنیز به سبک مصریان که در لغاز درب نشان داده شده است . یک دال سنگی با نقوش حکاکی شده از پادشاه به همراه خدمتکارش که چتری را بر سر او گرفته است .
د ) نمای اصلی کاخ داریوش :
کاخ از طریق رشته‌ای از پلکان‌ها، در دو طرف یک تراست، قابل دسترسی بود که از طریق یک ایوان به درب ورودی می‌رسند. این درب دارای بر نیسی حکاکی شده و نی چین بود که مشابه درب‌های معابد مصریان پیش‌ازاین بود .
پلان کاخ داریوش :
یک تالار مرکزی (آپادانا ) که مشتمل بر 16 ستون بود و توسط اتاقک هایی کوچک‌تر احاطه شده ، برج‌هایی در چهار گوشه بنا شده ممکن است حاوی اتاق‌های نگهبانی و پلکان‌ها بوده باشند.
کاخ خشایارشاه :
کاخ‌های داریوش (فرمانروایی 486 تا 522 قبل از میلاد ) و پسرش خشایارشاه (فرمانروایی 465 تا 486 پیش از میلاد) عملکردی دوجانبه ، هم به عنوان مساکن سلطنتی و هم به عنوان معبد داشتند . مجموعه‌ای از تالارها و اطاق‌های کاخ عملکرد مسکونی را برای پادشاه و یک کاخ نیز برای فرمانروایی و مقر حکومتی پادشاه بود .
پلان، آپادانای خشایارشاه (سال 485 پیش از میلاد ) کاخ بر روی سکویی بنا شده بود که توسط دو رشته پلکان قابل دسترسی بود یک ایوان باز که متشکل از 12 ستون بود ، در جلوی دو درب ورودی قرار داشت که به آپادانا منتهی می‌شد .
1- تحلیل تخت‌جمشید :
یکی از شاهکارهای معماری ایران در دورة هخامنشی بنای عظیم تخت‌جمشید است . این بنا را داریوش بزرگ در حدود سال 520 قبل از میلاد به آغاز کرده و در حدود یک قرن به طول انجامید ، بخش قابل توجه تخت‌جمشید پی سنگی عظیم 139 هزار مترمربعی بود که چهارده متر از سطح بیابان ارتفاع داشت ، در گرداگرد این پی یک دیوار سنگی با روبندی و با ارتفاع پانزده متر سربرآورده بود، دسترسی کاخ از راه پلکان با عظمتی مسیر است که از فتح بیابان تا دروازه ورودی به نام " دروازة ملل " امتداد دارد ، در دو طرف این دروازه ورودی دو گاو نر از سنگ آهک تراش خورده به ارتفاع 5.5 متر قرار دارند و نیز مجموعه‌ای از ستون‌های 18 متری که زمانی حامل سقفی بودند . ابعاد کاخ آپادانا در حدود 16٬723 مترمربع بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین ساختمان در بنای تخت جمشید است .
خلاصه ویژگی معماری پارسی :
1. نظام حکومتی : متمرکز و رهبری واحد و مقتدر .
2. نظام اقتصادی : قوی و دارایی ذخایر مالی .
3. نظام مذهبی : اطاعت از اهورامزدا، خدایان سه‌گانه و اطاعت از پادشاهان.
4. استفاده از هنرها و فنّاوری‌های دیگر ملل تابع و ترکیب و اختلاط آن هنرها باهنر و تفکر ملی و بومی .
5. طراحی و ترکیب تالار و لیوان‌های ستون‌دار .
6. پاک تراش کردن و اتصال آن با به بست های فلزی.
- گرایش به ایجاد صفه (سکو) در برخی بناها
9. ایجاد پوشش مسطح با استفاده از تیرهای چوبی و ستون در تالارها و ایوان ها .
10. استفاده از خشت خام در داخل دیوارهای قطور و باربر .
2) شیوه پارتی :
از ویژگی‌های معماری پارتی استفاده از مصالح سنگ (تراشیده، کلنگی، لاشه) و خشت خام در بدن و پوشش بنا می‌باشد، از انواع ملات های به‌کاررفته در این دوران گچ نیم پز ، ملات گیر چارو(قیر چارو) و ساروج است . ملات اخیر از ترکیب آهک، رس ، خاکستر و لویی تهیه و در سازه هایی از بنا که با رطوبت سروکار داشتند مصرف می‌شد .
- کاخ پارتی آشور : کاخ آشور بنایی در سبک معماری پارتی (اشکانی) ساخته شده در قرن یکم میلادی است. این بنا بعدها در قرن سوم میلادی گسترش یافت.
- کاخ سروستان
- کاخ بیشاپور
- کاخ قصرشیرین
* در مجتمع‌های پارتی ساسانی ، ایوان و گنبدخانه به عنوان فضای فضای محور اصلی بنا تلقی می‌شد، و اتاقها ، راهروها و ایوانچه هایی در اطراف یک حیاط مرکزی قرار می‌گرفت.
* از اندود گچ همراه با ذهنیات گچ‌بری در نماسازی خارجی بنا استفاده می‌شد .
* در شیوه معماری پارتی و تمامی دوره‌های اسلامی بناها درون‌گرا هستند .
* در کف سازی داخل اتاقها از ترکیب گچ و درصد مشخصی از شیره آهک و خاک رس استفاده می‌شد .
* برای اولین بار در جهان استفاده کردن از گنبد که وسعت قابل توجهی را به یک طرح پوشانید در شیوة پارتی گرفته می شد .
* طاق و قوس و گنبدهای اجراشده در ایران برخلاف مصر و برخی از اراضی بین‌النهرین غالباً به شکل تخم‌مرغی بود و از شکل دایره جداً خودداری می‌کردند .
- خلاصه شیوه معماری به پارتی (اشکانی) :
2-نظام اقتصادی : ناپایدار و غیرثابت
3- نظام مذهبی : پرستش خدایان سه‌گانه و گاهاً قدرت گرفتن یکی از خدایان در برخی از مناطق
4- استفاده از انواع کاخ‌های مازه‌دار و گنبد
5- استفاده از سنگ‌های پاک تراش بدون ملات بر برخی از بناها
6- استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ در ساختار بنا و سازهای آن
7- اختلاط هنر بومی با هنرهای یونانی و رومی
- خلاصه ویژگی شیوه معماری پارتی (ساسانی)
2- نظام اقتصادی : پایدار و قوی
3- نظام مذهبی : رسمیت مذهب زرتشتی و رشد مسیحیت
4- استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ در سطح وسیع
5- ساخت معابد و چهارطاقی های کشیده در سراسر ایران
3 ) شیوه خراسانی :
اندکی پس از ظهور اسلام پای گرفته و در روزگار صفاریان، سامانیان و حتی غزنویان و تا ظهور دیلمیان در سراسر سرزمین‌های خاوری اسلام معمول بوده است .
که این شیوه تا قرن سوم و حتی چهارم (ه ق) در پاره‌ای از نقاط ایران بود .
خلاصه شیوه معماری خراسانی :
1- نظام حکومتی : نیمه متمرکز
2- نظام اقتصادی : خودجوش مردمی
3- کثرت در ساخت مسجد
4- پرهیز از گستردگی (طول و عرض) ، ]متناسب با میزان جمعیت، مردم واری [
5- پرهیز از ارتفاع (واحد مقیاس انسانی)، مردم واری
6- استفاده از مصالح بوم آورد
7- ساده‌سازی در بنا
4 ) شیوه آذری :
در این زمان بناها را با خشت پخته یا خام و سنگ لاشه یا کلنگی باشتاب و بدون نما می‌ساختند ، نمای بیرونی و برونی آن فداکاری‌ها فهرستی از آجر یا اندود گچ می پوشاندند ، کم‌کم آجر معمولی جای خود را به سفال نقشین و کاشی لعابدار، به گره سازی آجری و آجر و کاشی در هم به نام معقلی و کاشی معرق معمول شد (پیش از آن هم معمول بود ولی در مقیاس کم) گچ‌بری، اندود گچ و نقاشی روی گچ در نمای ساختمان‌ها در سطحی گسترده‌تر رایج گردید .
* این شیوه پس از حمله مغول و زمان ایلخانان پدید آمد و تا ظهور دولت صفوی رواج داشت.
خلاصه ویژگی‌های شیوة آذری :
1- نظام حکومتی : متمرکز (دیکتاتوری خارجی) به خاطر حمله مغول
2- نظام اقتصادی : قوی
3- نظام مذهبی و اجتماعی : سلطه همراه با خشونت
4- مقیاس‌ها گسترده‌تر، پلاان‌ها متنوع‌تر و کاربردها بیشتر
5- استفاده فراوان از تزیینات گچ‌بری شده، سفالینه در نمای خارجی و داخلی
6- ابداع کاشی هفت رنگ
5 ) شیوه اصفهانی :
کاخ خورشید :
پس از دوره صفویه - در زمان حکومت نادرشاه افشار - این عمارت بنایی هشت‌ضلعی و دو طبقه است که بر سکویی که مقدار استوار گردیده است. نمای خارجی کاخ از سنگ‌های مرمر قهوه‌ای رنگی است که نقوشی شامل کل، گیاهان، پرندگان و میوه‌های بومی و غیر بومی مانند موز و آناناس دارد که نشانه فتح هندوستان است .
ارتفاع این بنا 18 متر است، چهار ایوان در جهات اربعه از طریق چهار دهلیز به تالار مرکزی متصل می‌شود، این کاخ مجموعاً دارای 12 فضای اطاق مانند می‌باشد ، ضمناً دارای یک تالار مرکزی زیرزمینی است .
نمای داخلی بنا تماماً گچ‌بری شامل مقرنس‌کاری و تزیینات اسلیمی است .
این کاخ به دلیل قرار گرفتن در سده سیزدهم به شیوه اصفهانی بنا گردیده است .
خلاصه شیوه اصفهانی :
1- نظام حکومتی متمرکز و مقتدر
2- نظام اقتصادی قدرتمند
3- نظام مذهبی و اجتماعی حاکمیت تشیع
4- سادگی در پلان و طرح (مربع و مستطیل یا هندسی شکسته
5- استفاده از انواع پوشش‌ها ( طاق ، ، ، طاق بندی ، گنبدهای دو پوسته و ... )
6- استفاده از گچ‌بری های گسترده به ویژه خشت هفت رنگ
7- نسبت به ساخت بناهای مذهبی مانند مسجد ، حسینیه ، سقاخانه و …
- مشخصات
- دانلود
نظرات خود را اینجا بنویسید
